Iemand die in een betaald parkeren gebied woont, kon tot halverwege 2014 een bezoekerspas aanvragen. Per juni 2014 is de bezoekerspas per gebied (gefaseerd t/m september 2014) vervangen door een bezoekersvergunning met een persoonlijke code. Het concept is hetzelfde gebleven: de eigenaar van een bezoekersvergunning (voorheen bezoekerspas) heeft per kalenderjaar recht op 100 dagdelen parkeren tegen gereduceerd tarief voor zijn/haar bezoek. Elk dagdeel staat voor 5 uren. Het bezoek kan nu met de persoonlijke code digitaal, telefonisch of via een sms-bericht worden aangemeld.

Per 1 mei 2014 woont mevrouw E. in Rotterdam in een betaald parkeren gebied. Zij vraagt via de website van de gemeente Rotterdam een bezoekerspas aan. De gemeente besluit de aanvraag af te wijzen omdat er al een bezoekerspas op haar adres actief is. Mevrouw E. kan binnen 6 weken tegen het besluit een bezwaarschrift indienen. Mevrouw E. vermoedt dat de vorige bewoner zijn bezoekerspas niet heeft ingeleverd bij de gemeente, waardoor deze nog actief is. Mevrouw E. vindt het niet terecht dat zij een bezwaarschrift moet indienen, terwijl er sprake is van een situatie waar zij niks aan doen. Vooral omdat het weken kan duren voordat een bezwaarschrift wordt afgehandeld en haar bezoek in de tussentijd het volle parkeertarief moet betalen. “Dit kan toch makkelijk administratief worden afgehandeld door de gemeente?”, aldus mevrouw E.

Mevrouw E. stuurt op 23 mei 2014 een e-mail aan de ombudsman met haar klacht.

De ombudsman neemt op 26 mei 2014 telefonisch contact op met de klachtencoördinator van de gemeente en stuurt, op diens verzoek, de klacht van mevrouw E. door. Nog dezelfde dag informeert de klachtencoördinator de ombudsman dat het probleem is opgelost. De vorige bewoner had inderdaad zijn bezoekerspas niet ingeleverd, de pas is inmiddels gedeactiveerd. Er wordt een bezoekerspas voor mevrouw E. aangemaakt die zij snel zal ontvangen. De klachtencoördinator heeft mevrouw E. hierover telefonisch geïnformeerd. Daarnaast zegt de klachtencoördinator toe dat zij intern zal nagaan waarom alleen schriftelijk bezwaar mogelijk is als duidelijk is dat er nog een andere bezoekerspas actief is van iemand die niet meer op het adres woont.

De volgende dag laat de klachtencoördinator de ombudsman weten dat als een burger verhuist hij/zij uit bij het Gemeentelijke Basisadministratie voor
persoonsgegevens (GBA) wordt geschreven. Na de uitschrijving uit het GBA zou er een signaal moeten gaan naar Parksaver, het systeem dat parkeervergunningen en bezoekerspassen reguleert, zodat een bezoekerspas direct wordt beëindigd. Dit gebeurt, vanwege een technische fout, niet. Hier wordt hard aan gewerkt.

De gemeente heeft, na interventie van de ombudsman, niet alleen de klacht van mevrouw E. snel afgehandeld maar ook zelf geconstateerd dat dit in de toekomst voorkomen moet worden en daar maatregelen voor getroffen.
Voorkomen is beter dan genezen!