Op woensdag 3 september 2014 is een rapport van de ombudsman besproken in de commissie van de gemeenteraad Rotterdam.

In augustus 2014 heb ik een rapport uitgebracht naar aanleiding van een klacht van de heer C. en mevrouw A. die een bijstandsuitkering (officieel: WWB-uitkering) hadden aangevraagd, maar daarna veel te lang moesten wachten op een definitieve beslissing. Ze zijn daardoor ernstig in de financiële problemen gekomen, ook omdat er veel te laat een voorschot op de uitkering werd toegekend. En toen de man hierover zijn beklag kwam doen op het Werkplein, kreeg hij ook nog te horen dat hij tot de orde geroepen moest worden voordat zijn aanvraag verder behandeld zou worden. De klacht van deze mensen was volledig gegrond.

Omdat ik veel meer van dit soort klachten had gekregen, heb ik hier een uitgebreid rapport over opgesteld. Aan de gemeente heb ik de aanbeveling gedaan om het aantal niet afgehandelde aanvragen te monitoren, de afhandelingstermijnen in kaart te brengen, waar nodig maatregelen te treffen en mij te informeren over de voortgang.

De verantwoordelijk wethouder heeft hierop gereageerd en aan de gemeenteraad laten weten welke maatregelen zijn genomen om de achterstanden bij de afhandeling van aanvragen op te lossen en om te voorkomen dat nieuwe achterstanden zijn ontstaan.

De leden van de gemeenteraad hebben aangegeven hierover met de wethouder te willen spreken.

Burgers kunnen in de commissievergadering ook het woord voeren, als ze dat tevoren hebben gevraagd aan de secretaris van de commissie.

De heer en mevrouw X. (natuurlijk niet hun echte naam) hadden gevraagd in deze commissievergadering het woord te mogen voeren over hun ervaringen bij het aanvragen van een bijstandsuitkering. De heer X., 61 jaar oud, was in het verleden werkzaam geweest als zelfstandig timmerman, maar de inkomsten waren opgedroogd. Daarom hadden de heer en mevrouw X. een uitkering aangevraagd. Hij wilde graag weer aan de slag, maar dat lukte niet, ondanks diverse sollicitaties. Daarna was de uitkering een maand lang niet toegekend, omdat hij niet op een afspraak bij de gemeente of een sollicitatie zou zijn verschenen. Hij was wel geweest, vertelde hij, maar de gemeente had de sanctie van 1 maand toch doorgezet Zij hebben veelvuldig telefonisch contact opgenomen, maar werden niet teruggebeld. En toen ze eindelijk iemand aan de telefoon hadden, was er geen overleg meer mogelijk. Zij hebben bezwaar bij de Algemene bezwaarschriften commissie moeten maken en dat loopt op dit moment. En het vakantiegeld was ook nog ingehouden! De heer en mevrouw X voelden zich absoluut niet netjes behandeld.

Toen zij hun verhaal vertelden, kon je een speld horen vallen in de vergadering. Het was een aangrijpend verhaal van mensen die hun ervaringen heel duidelijk hebben beschreven. Treurig, vond ik het, dat dit mensen kan overkomen!

Ik ben heel blij dat mensen de moeite willen nemen om over hun ervaringen met de gemeente te komen vertellen in de commissie van de gemeenteraad. Zo krijgen de leden van de gemeenteraad een beeld van het functioneren van de verschillende onderdelen van de gemeente. Het college van burgemeester en wethouders is verantwoordelijk voor de beslissingen en acties van ambtenaren die bij de gemeente werken, maar de gemeenteraad controleert en moet daarom weten wat er goed en niet goed gaat.  

Goed gedaan, wat mij betreft, meneer en mevrouw X!